에스겔 6장 설교 [자기들이 행했던 죄악과 자기들의 모든 혐오스러운 일들로 인해 자신들을 몹시 싫어하게 될 것이다. 그러면 내가 여호와임을 그들이 알게 될 것] 주께서 남겨두신 자

[우리말성경]제6장


에스겔이 이스라엘 산들을 향해 예언함

1.  여호와의 말씀이 내게 임해 말씀하셨다.
2.  “사람아, 이스라엘의 산들을 바라보고 그들에게 예언하여라.
3.  그리고 너는 이렇게 말하여라. ‘이스라엘의 산들아, 주 여호와의 말씀을 들으라. 산들과 언덕들과 시냇가와 골짜기들에게 주 여호와께서 이렇게 말씀하신다. 보라. 내가 너희에게 칼을 가져와 너희의 산당들을 파괴할 것이다.
4.  너희 제단들은 폐허가 되고 너희 분향제단들은 깨뜨려질 것이다. 내가 너희의 더럽혀진 사람들을 너희의 우상들 앞에 쓰러뜨릴 것이다.
5.  내가 이스라엘 자손의 시체들을 그들의 우상들 앞에 두고 너희의 뼈들을 너희의 제단 주위에 흩어 놓을 것이다.
6.  너희의 모든 거주지에서 성읍들이 황폐하게 되고 산당들이 폐허가 될 것이다. 그래서 너희의 제단들은 황폐하게 되며 폐허가 될 것이다. 너희의 우상들은 깨뜨려져 파괴될 것이다. 너희의 분향제단들은 토막 내어지고 너희가 만든 것은 완전히 파괴될 것이다.
7.  더럽혀진 사람들이 너희 가운데서 쓰러질 것이니 너희는 내가 여호와임을 알게 될 것이다.’”
8.  “그러나 내가 남은 사람을 남겨 둘 것이니 너희 가운데 칼을 피한 사람들은 민족들과 나라들 가운데 흩어져 살아가게 될 것이다.
9.  그러면 너희 가운데 피신해 포로가 된 사람들은 이방 민족들과 살면서 내게서 떠나버린 자기들의 음란한 마음과 우상을 추종하는 자기들의 간음하는 눈으로 인해 내 마음이 상했다는 것을 기억할 것이다. 그들은 자기들이 행했던 죄악과 자기들의 모든 혐오스러운 일들로 인해 자신들을 몹시 싫어하게 될 것이다.
10.  그러면 내가 여호와임을 그들이 알게 될 것이다. 내가 그들 위에 이 재앙을 내리겠다는 것은 헛된 말이 아니다.”
11.  주 여호와께서 이렇게 말씀하셨다. “너는 손뼉을 치며 발을 구르고 말하여라. 이스라엘 족속의 모든 사악하고 혐오스러운 일로 인해 그들이 칼과 기근과 전염병으로 쓰러질 것이다.
12.  멀리 있는 사람은 전염병으로 죽고 가까이 있는 사람은 칼에 의해 쓰러지고 살아남아 포위당한 사람은 기근으로 죽을 것이다. 내가 그렇게 내 분노를 그들에게 쏟을 것이다.
13.  그들 가운데 학살당한 시체들이 그들의 모든 제단 주위의 우상들 가운데 그리고 높은 언덕마다, 산꼭대기마다, 우거진 나무들과 잎이 무성한 상수리나무들 아래마다, 그들이 자기 모든 우상들에게 분향했던 곳마다 있을 때 너희는 내가 여호와임을 알게 될 것이다.
14.  그리고 내가 그들에게 내 손을 뻗쳐서 그들의 모든 거주지에서 그 땅을 폐허로 만들고 디블라의 광야보다 더 황폐하게 만들 것이다. 그러면 내가 여호와임을 그들이 알게 될 것이다.”

[NASB]제6장

1.  And the word of the LORD came to me saying,
2.  "Son of man, set your face toward the mountains of Israel, and prophesy against them,
3.  and say, 'Mountains of Israel, listen to the word of the Lord GOD! Thus says the Lord GOD to the mountains, the hills, the ravines and the valleys: "Behold, I Myself am going to bring a sword on you, and I will destroy your high places.
4.  "So your altars will become desolate, and your incense altars will be smashed; and I shall make your slain fall in front of your idols.
5.  "I shall also lay the dead bodies of the sons of Israel in front of their idols; and I shall scatter your bones around your altars.
6.  "In all your dwellings, cities will become waste and the high places will be desolate, that your altars may become waste and desolate, your idols may be broken and brought to an end, your incense altars may be cut down, and your works may be blotted out.
7.  "And the slain will fall among you, and you will know that I am the LORD.
8.  "However, I shall leave a remnant, for you will have those who escaped the sword among the nations when you are scattered among the countries.
9.  "Then those of you who escape will remember Me among the nations to which they will be carried captive, how I have been hurt by their adulterous hearts which turned away from Me, and by their eyes, which played the harlot after their idols; and they will loathe themselves in their own sight for the evils which they have committed, for all their abominations.
10.  "Then they will know that I am the LORD; I have not said in vain that I would inflict this disaster on them." '
11.  "Thus says the Lord GOD, 'Clap your hand, stamp your foot, and say," Alas, because of all the evil abominations of the house of Israel, which will fall by sword, famine, and plague!
12.  "He who is far off will die by the plague, and he who is near will fall by the sword, and he who remains and is besieged will die by the famine. Thus shall I spend My wrath on them.
13.  "Then you will know that I am the LORD, when their slain are among their idols around their altars, on every high hill, on all the tops of the mountains, under every green tree, and under every leafy oak-- the places where they offered soothing aroma to all their idols.
14.  "So throughout all their habitations I shall stretch out My hand against them and make the land more desolate and waste than the wilderness toward Diblah; thus they will know that I am the LORD." '"

[히브리어]제6장

1.  ויהי דבר יהוה אלי לאמר׃
2.  בן אדם שים פניך אל הרי ישראל והנבא אליהם׃
3.  ואמרת הרי ישראל שמעו דבר אדני יהוה כה אמר אדני יהוה להרים ולגבעות לאפיקים ולגאית הנני אני מביא עליכם חרב ואבדתי במותיכם׃
4.  ונשמו מזבחותיכם ונשברו חמניכם והפלתי חלליכם לפני גלוליכם׃
5.  ונתתי את פגרי בני ישראל לפני גלוליהם וזריתי את עצמותיכם סביבות מזבחותיכם׃
6.  בכל מושבותיכם הערים תחרבנה והבמות תישמנה למען יחרבו ויאשמו מזבחותיכם ונשברו ונשבתו גלוליכם ונגדעו חמניכם ונמחו מעשיכם׃
7.  ונפל חלל בתוככם וידעתם כי אני יהוה׃
8.  והותרתי בהיות לכם פליטי חרב בגוים בהזרותיכם בארצות׃
9.  וזכרו פליטיכם אותי בגוים אשר נשבו שם אשר נשברתי את לבם הזונה אשר סר מעלי ואת עיניהם הזנות אחרי גלוליהם ונקטו בפניהם אל הרעות אשר עשו לכל תועבתיהם׃
10.  וידעו כי אני יהוה לא אל חנם דברתי לעשות להם הרעה הזאת׃
11.  כה אמר אדני יהוה הכה בכפך ורקע ברגלך ואמר אח אל כל תועבות רעות בית ישראל אשר בחרב ברעב ובדבר יפלו׃
12.  הרחוק בדבר ימות והקרוב בחרב יפול והנשאר והנצור ברעב ימות וכליתי חמתי בם׃
13.  וידעתם כי אני יהוה בהיות חלליהם בתוך גלוליהם סביבות מזבחותיהם אל כל גבעה רמה בכל ראשי ההרים ותחת כל עץ רענן ותחת כל אלה עבתה מקום אשר נתנו שם ריח ניחח לכל גלוליהם׃
14.  ונטיתי את ידי עליהם ונתתי את הארץ שממה ומשמה ממדבר דבלתה בכל מושבותיהם וידעו כי אני יהוה׃

ezekiel6preaching.MP3

13.50MB