예레미야 애가 4장 설교/딸 내 백성의 죄로 인한 처벌은 소돔의 것보다 크구나. 딸 시온이여, 네 죄악에 대한 벌이 끝날 것이니 주께서 더 이상 너를 포로가 되게 하지 않을 것이다

[우리말성경]제4장

1.  어떻게 금이 빛을 잃고 어떻게 순금이 변해 버렸는가! 모든 길 어귀에 성소의 돌들이 흩어져 널려 있구나.
2.  시온의 귀한 아들들이, 순금만큼 값진 그들이 어떻게 토기장이가 손으로 만든 흙 항아리로밖에 여겨지지 않는지!
3.  자칼들도 젖을 꺼내 그들의 새끼들을 젖 먹이는데 광야에 있는 타조들처럼 딸 내 백성은 잔인해졌다.
4.  젖먹이들의 혀가 목마름으로 입천장에 달라붙고 아이들이 빵을 달라고 하지만 그들에게 주는 사람이 아무도 없다.
5.  한때 진수성찬을 먹던 사람들이 길거리에 내버려졌고 자주색 옷을 입고 자란 사람들이 쓰레기 더미를 안고 있다.
6.  딸 내 백성의 죄로 인한 처벌은 소돔의 것보다 크구나. 도움의 손길 없이 소돔은 한순간에 무너졌다.
7.  귀족들은 눈보다 깨끗했고 우유보다 희었다. 그들은 몸이 루비보다 붉고 그들의 생김새는 사파이어 같았다.
8.  그러나 이제 그들은 숯보다 검고 거리에서 그들을 알아보는 사람이 없다. 그들의 살갗이 뼈에 달라붙어서 막대기처럼 말라 버렸다.
9.  칼에 맞아 죽은 사람들이 굶주림으로 죽은 사람들보다 낫다. 들판에 생산물이 없어서 굶주림으로 그들이 수척해진다.
10.  인정 많은 여자들도 자기 손으로 자기 자식들을 요리했다. 딸 내 백성이 멸망할 때 자식들이 그들에게 양식이 됐다.
11.  여호와께서 화를 내시고 그분의 맹렬한 분노를 쏟아 내셨다. 그분이 시온에 불을 붙이시자 그 불이 시온의 기초를 삼켜 버렸다.
12.  적들과 대적들이 예루살렘의 성문들로 들어갈 수 있을 것이라고는 그 땅의 왕들도, 세상의 어느 누구도 믿지 않았다.
13.  이것은 그의 예언자들의 죄와 그의 제사장들의 죄악 때문이었다. 그들이 예루살렘 한복판에서 의인들의 피를 흘렸기 때문이다.
14.  이제 그들이 눈먼 사람들처럼 거리에서 더듬으며 나아간다. 그들이 이렇게 피로 더럽혀졌으니 아무도 그들의 옷을 만지려 하지 않는다.
15.  “저리 가라! 부정하다!” 사람들이 그들에게 소리친다. “저리 가라! 저리 가라! 만지지 말라!” 그들이 도망가서 방황할 때 민족들 가운데서 사람들이 말한다. “그들은 여기서 더 이상 살 수 없다.”
16.  여호와 그분이 그들을 흩어 버리셨다. 그분이 더 이상 그들을 지켜보지 않으신다. 그들이 제사장들을 높이지 않고 장로들을 대접하지 않는다.
17.  그러나 우리가 헛되이 도움을 기다리다가 우리 눈이 약해졌다. 우리를 구원할 수 없는 민족을 우리가 바라고 기다렸다.
18.  그들이 우리 발자취를 따라오니 우리가 길거리에서 걸어 다닐 수 없었다. 우리의 끝이 가까이 왔고 우리 날들이 다 됐다. 우리의 끝이 왔다.
19.  우리를 쫓던 사람들은 하늘의 독수리보다 재빨랐다. 그들이 우리를 쫓아 산을 넘고 광야에서 매복하고 우리를 기다렸다.
20.  우리의 코의 호흡이 되시는 여호와의 기름 부음받은 이가 그들의 함정에 잡혔다. 우리가 그를 두고 말했다. “그의 그늘 아래서 우리가 민족들 가운데 살겠다.”
21.  딸 에돔이여, 우스 땅에 살고 있는 이여, 기뻐하고 즐거워하여라. 그러나 그 잔이 또한 네게로 넘어갈 것이니 네가 취하고 벌거벗게 될 것이다.
22.  딸 시온이여, 네 죄악에 대한 벌이 끝날 것이니 주께서 더 이상 너를 포로가 되게 하지 않을 것이다. 그러나 딸 에돔이여, 주께서 네 죄악을 처벌하시고 네 죄악을 드러내실 것이다.

[NASB]제4장

1.  How dark the gold has become, How the pure gold has changed! The sacred stones are poured out At the corner of every street.
2.  The precious sons of Zion, Weighed against fine gold, How they are regarded as earthen jars, The work of a potter's hands!
3.  Even jackals offer the breast, They nurse their young; [But] the daughter of my people has become cruel Like ostriches in the wilderness.
4.  The tongue of the infant cleaves To the roof of its mouth because of thirst; The little ones ask for bread, [But] no one breaks [it] for them.
5.  Those who ate delicacies Are desolate in the streets; Those reared in purple Embrace ash pits.
6.  For the iniquity of the daughter of my people Is greater than the sin of Sodom, Which was overthrown as in a moment, And no hands were turned toward her.
7.  Her consecrated ones were purer than snow, They were whiter than milk; They were more ruddy [in] body than corals, Their polishing [was] like lapis lazuli.
8.  Their appearance is blacker than soot, They are not recognized in the streets; Their skin is shriveled on their bones, It is withered, it has become like wood.
9.  Better are those slain with the sword Than those slain with hunger; For they pine away, being stricken For lack of the fruits of the field.
10.  The hands of compassionate women Boiled their own children; They became food for them Because of the destruction of the daughter of my people.
11.  The LORD has accomplished His wrath, He has poured out His fierce anger; And He has kindled a fire in Zion Which has consumed its foundations.
12.  The kings of the earth did not believe, Nor [did] any of the inhabitants of the world, That the adversary and the enemy Could enter the gates of Jerusalem.
13.  Because of the sins of her prophets [And] the iniquities of her priests, Who have shed in her midst The blood of the righteous,
14.  They wandered, blind, in the streets; They were defiled with blood So that no one could touch their garments.
15.  "Depart! Unclean!" they cried of themselves. "Depart, depart, do not touch!" So they fled and wandered; [Men] among the nations said, "They shall not continue to dwell [with us.]"
16.  The presence of the LORD has scattered them; He will not continue to regard them. They did not honor the priests, They did not favor the elders.
17.  Yet our eyes failed; [Looking] for help was useless. In our watching we have watched For a nation that could not save.
18.  They hunted our steps So that we could not walk in our streets; Our end drew near, Our days were finished For our end had come.
19.  Our pursuers were swifter Than the eagles of the sky. They chased us on the mountains; They waited in ambush for us in the wilderness.
20.  The breath of our nostrils, the Lord's anointed, Was captured in their pits, Of whom we had said, "Under his shadow We shall live among the nations."
21.  Rejoice and be glad, O daughter of Edom, Who dwells in the land of Uz; [But] the cup will come around to you as well, You will become drunk and make yourself naked.
22.  [The punishment] of your iniquity has been completed, O daughter of Zion; He will exile you no longer. [But] He will punish your iniquity, O daughter of Edom; He will expose your sins!

[히브리어]제4장

1.  איכה יועם זהב ישנא הכתם הטוב תשתפכנה אבני קדש בראש כל חוצות׃
2.  בני ציון היקרים המסלאים בפז איכה נחשבו לנבלי חרש מעשה ידי יוצר׃
3.  גם תנין חלצו שד היניקו גוריהן בת עמי לאכזר כי ענים במדבר׃
4.  דבק לשון יונק אל חכו בצמא עוללים שאלו לחם פרש אין להם׃
5.  האכלים למעדנים נשמו בחוצות האמנים עלי תולע חבקו אשפתות׃
6.  ויגדל עון בת עמי מחטאת סדם ההפוכה כמו רגע ולא חלו בה ידים׃
7.  זכו נזיריה משלג צחו מחלב אדמו עצם מפנינים ספיר גזרתם׃
8.  חשך משחור תארם לא נכרו בחוצות צפד עורם על עצמם יבש היה כעץ׃
9.  טובים היו חללי חרב מחללי רעב שהם יזובו מדקרים מתנובת שדי׃
10.  ידי נשים רחמניות בשלו ילדיהן היו לברות למו בשבר בת עמי׃
11.  כלה יהוה את חמתו שפך חרון אפו ויצת אש בציון ותאכל יסודתיה׃
12.  לא האמינו מלכי ארץ וכל ישבי תבל כי יבא צר ואויב בשערי ירושלם׃
13.  מחטאת נביאיה עונות כהניה השפכים בקרבה דם צדיקים׃
14.  נעו עורים בחוצות נגאלו בדם בלא יוכלו יגעו בלבשיהם׃
15.  סורו טמא קראו למו סורו סורו אל תגעו כי נצו גם נעו אמרו בגוים לא יוסיפו לגור׃
16.  פני יהוה חלקם לא יוסיף להביטם פני כהנים לא נשאו זקנים לא חננו׃
17.  עודינה תכלינה עינינו אל עזרתנו הבל בצפיתנו צפינו אל גוי לא יושע׃
18.  צדו צעדינו מלכת ברחבתינו קרב קצינו מלאו ימינו כי בא קצינו׃
19.  קלים היו רדפינו מנשרי שמים על ההרים דלקנו במדבר ארבו לנו׃
20.  רוח אפינו משיח יהוה נלכד בשחיתותם אשר אמרנו בצלו נחיה בגוים׃
21.  שישי ושמחי בת אדום יושבתי בארץ עוץ גם עליך תעבר כוס תשכרי ותתערי׃
22.  תם עונך בת ציון לא יוסיף להגלותך פקד עונך בת אדום גלה על חטאתיך׃

lamentations4preaching.MP3

14.62MB